CAMIÑO DA MEMORIA.

Houbo esta semana pasada en Vigo,dous actos que mais alá da súa importancia,poñen de manifesto as persoas que para unha cidade como Vigo son imprescindibles,non soamente pola súa creatividade,senón polo seu compromiso cidadán,do cal non estamos moi sobrados.
O primeiro tivo lugar na Casa Galega da Cultura,que acolleu no seu salón ateigado de xente,a proxección da curtametraxe”Camiño da memoria”,realizado por mozos e mozas de Vigo,Valentina Alonso,Alberte Mera e Lucía Calvo,da equipa audiovisual”Ollo de vidro”.Un traballo premiado no certame “Amal Express”,e no que contan a historia de Obdulia,unha muller que co Alzheimer enriba,vai pintando de branco,algunhas pedras do camiño que a leva ata o cemiterio civil de Pereiró,"el de los rojos",onde repousa o seu marido.Ademais dunha historia orixinal,na presentación os rapaces de vintepoucos anos comentaron as súas ideas e proxectos.Foi todo un relatorio de intencións, sobre a creación audiovisual neste país,sobre o paro e a falta de saídas laborais para a mocidade,e dos seus afáns de continuar no futuro.
A ninguén lle chamou a atención que toda a presentación fora en galego,e todos os seus pensamentos foran para Galiza.Incluso houbo,ao remate,e isto é unha novidade,un par de xogadores da canteira do Celta,que os agasallaron cunha camiseta da equipa,asinada por toda a plantilla.Os celtistas non estamos afeitos a estes exemplos de conexión coa cidade.
O segundo acto foi no Centro Social NCG,onde asistín a estrea do filme“Novo Vigo Vello”,de Eduardo Rolland,con Luís Tosar e Antón Reixa levando a pantalla a reconquista do Casco Vello,que se desenvolve desde hai poucos anos por parte do grupo nacionalista vigués.Outra maneira de revivir a memoria e facela realidade presente.
Un acto oficial onde deixando á marxe a película,as autoridades fixeron as presentacións institucionais.Alcalde,Tenente de Alcalde,director,produtor e actor, comentaron con normalidade en galego, as súas impresións.
Na mesma mesa a Delegada Territorial da Xunta,Lucía Molares do PP,pechou o acto. Ao comezo,o seu galego xa patinou nas dúas primeiras frases, cun “hallar” e outras lindezas.
Pero de xeito automático,o seu procesador cerebral,mudou ao español,onde por descontado,síntese cómoda.
¿Teñen unha incapacidade intelectual para aprender idiomas, incluíndo o propio?.
 ¿Teñen incrustado un chip  no seu cerebro que lles impide falar galego.?
¿É unha prohibición para os do PP de G.?.
¿Qué dano lles fai falar galego?
¿É unha representante da Xunta ou dunha estrana Junta?.
¿Onde queda o respecto polo público asistente?.
¿Porqué non teñen presente a Constitución da que tanto falan pero esquecen o artigo 3º onde fala das línguas oficiais?.
¿Porqué si para eles Galicia é bilingüe,son monolíngües casteláns?
Ten que chegar o día en que os ouvintes, en sinal de protesta, deixando de lado a boa educación, démoslles as costas reais,xa que non podemos lanzar un zapato,como fan os árabes, en sinal de desprezo absoluto.
(Coa excepción do Xornal que deu a nova en galego,os xornais,do día seguinte,o fixeron todos en castelán.Eles tamén están a marxe do país e da cidade).