12/07/12



SITUACIÓN DA CULTURA EN VIGO a 12-07-12.
Parte para a Concelleira ISAURA ABELAIRAS(desaparecida)(PSOE) nun ano de goberno:



-PECHE DO ARQUIVO PACHECO.
-PECHE DO MUSEO ETNOGRÁFICO LISTE.
-PARALIZACIÓN DO CENTRO GALEGO DE FOTOGRAFÍA(co edificio xa rematado).
-Sen novas do ARQUIVO KSADO xa comprado e da volta do ARQUIVO LLANOS.
-Nos meses de verán redución dos horarios da Pinacoteca, Verbum, Castrelos, Castro, Toralla, etc. etc.
-Sen novas do Proxecto Museístico da cidade.(Proxecto rematado e non iniciado).
-Desaparición para a concellería da SEMANA DO TEATRO AFECCIONADO.
-Desaparición do VIGO A ESCENA.
-Desaparición do FESTICLOWN.
-Desaparición do Festival VIGOTRANSFORMA recollido polo Concello de Nigrán como PORTAMÉRICA.
-Redución orzamentaria no ALT e no IMAXINA SONS. O SINSAL sen aportacións.
-A vinte días das Festas da cidade, sen programa, sen mais novas que o concerto de Sabina-Serrat no Ifevi e de pago. A aportación do concello 256.000 euros mais gastos de aluguer e produción.Contratado a través dunha empresa de Madrid.
-Despois da posta en marcha da 1ª Biblioteca de Barrio no Calvario sen novas doutros proxectos nin da Biblioteca do Estado.
Proxecto ESPELLO DA MEMORIA( Paneis con fotos das rúas da cidade noutros tempos): Só queda o da Porta do Sol no estado das imaxes. Os outros foron cortados pola súa base e retirados).
A cultura ademais de enriquecemento e lecer, crea moitos postos de traballo.
Continuará?
SPAIN,SPAIN,SPAIN
PIGS,PIGS,PIGS
SPAIN,PIGS,SPAIN,PIGS...

01/06/12

MOITO COIDADO CO DEDO

Carreira de zombies nos xornais de hoxe:
-LA CRISIS DE LA DEUDA :<La prima marca otro máximo llega a 547 puntos>(El País.com)
-<Merkel pide confiar en las reformas> (Público.es).
-De Guindos: <El euro se juega en Italia y España… nuestro país vive en una "encrucijada" por la prima de riesgo y las caídas de la bolsa.> (Público.es)
-The Wall Street Journal ( biblia do xornalismo económico)< El FMI plantea ya el escenario del rescate a España. El organismo calcula que el préstamo a España podría ascender a unos 300.000 millones de euros a devolver en tres años. De Guindos tacha la información del rotativo económico estadounidense de "auténtico sinsentido".(Publico.es)
-(El País.com) <La Unión Europea critica con dureza las medidas de Rajoy contra  la crisis: Más allá de la gestión de Bankia y del resto del sector, en el informe anexo a las recomendaciones presentadas el miércoles hay un buen puñado de cargas de profundidad sobre la forma del Gobierno de conducirse en medio de una crisis tan abrupta. La subida del impuesto sobre la renta es lo contrario de lo que reclamaba Bruselas. La medida relativa al pago a los proveedores podría vulnerar una directiva europea. La reforma laboral puede ser inconstitucional y el contrato de prueba "puede transformarse en un contrato temporal de hecho, de baja calidad y con costes de despido nulos". La reforma de los organismos reguladores tampoco gusta en Bruselas. E incluso es dudoso que la amnistía fiscal, que ha desatado las iras de parte de los españoles, obtenga los ingresos que pretende el Gobierno.>
-<El Gobierno ve en las declaraciones de Dívar un "ejercicio de responsabilidad": Las explicaciones sobre los viajes a la provincia de Málaga que el presidente del Consejo General del Poder Judicial (CGPJ), Carlos Dívar,  cargó a cuenta de la institución que preside, son vistas como un "ejercicio de responsabilidad" por parte del Gobierno>.(Público.es)
--Julita Cuquerella (secretaria de Urdangarin) < ¿Qué hay de malo tener una cuenta en Suiza? ¿No es lo mismo Suiza que Zaragoza?> (El País.com)
-La Xunta otorga 265.000 euros a la Fundación Cela.(Lavoz.es)

31/05/12

PP, PSOE e UPyD votan en Madrid, contra Galiza

<O PP tomba no Congreso a proposta do BNG de crear unha Banca Pública Galega, apoiada por 5 grupos parlamentares. A iniciativa foi rexeitada  pola mayoría  absoluta do PP, mais obtivo os apoios de Amaiur, ERC, Izquierda Plural, PNV e CiU. PSOE e UPyD abstivéronse. @s únic@s deputad@s galeg@s que votaron a prol da proposta,  foron a deputada e o deputado do BNG. Ningún dos parlamentares galegos de PP e PSOE apoiaron a iniciativa.
O portavoz do BNG e candidato á presidencia da Xunta defendeu as modificacións lexislativas precisas para a Xunta de Galiza se tornar en accionista maioritaria de Novagaliciabanco, co que NGB se constituiría nun banco público galego.
Na súa intervención no Pleno, o portavoz do BNG no Congreso considerou necesario “apostar por unha Banca Pública con vocación de permanencia”. “Unha Banca Pública con vinculación territorial para evitar os desequilibrios que provocará a centralización do sistema financeiro”.
“Para Galiza a perda das súas institucións financeiras significaría dar un golpe de graza á súa economía, significaría perder o control de activos por valor de máis de 75.000 millóns, dun patrimonio neto de 1.715 millóns, do destino do aforro de case 3 millóns de clientes e se ameaza a obra social”.
Jorquera puxo de manifesto que ter entidades financeiras propias é necesario para “evitar o espolio do noso aforro, para asegurar que o aforro dos galegos se invista no territorio galego e se contribúa para o desenvolvemento do país”. En definitiva, dixo, ter un Banco Público Galego significa máis posibilidades de financiamento para as PEMES, autónomo e tecido produtivo.
Criticou a Feijoó por tildar a proposta do BNG de “antigualla” e lembroulle que a Banca Pública “é unha realidade en Europa”. Así, salientou que o 21,7% dos activos do sistema financeiro europeo están en máns de bancos cunha participación pública superior ao 20%. “Hai entidades financeiras públicas en 32 países de Europa”. Explicou que na Alemaña de Merkel o S-Group está formado por 400 Caixas de carácter público, os coñecidos como bancos dos lánders, que son líderes na captación de depósito e concesión de créditos.
Jorquera enfatizou que “onde hai Banca Pública se constata o seu impacto positivo sobre a economía e os sectores produtivos, e hai unha industria forte”.Fixo especial alusión á situación de BANKIA. “Simplesmente tapar o burato de Bankia custará 23.500 millóns de euros, 4 billóns das antigas pesetas, o que equivale ao 2,3% do PIB español, ou a 500 euros por habitante ou 1.500 por fogar”. E todo, enfatizou, sen que se diriman responsabilidades políticas nen legais.
E sen que o presidente do Goberno español se digne a comparecer ante esta Cámara para explicar a situación despois das continuas contradicións. Jorquera lembrou que desde o inicio da crise os Gobernos aprobaron até 6 Decretos sobre o sector financeiro. E puxo de relevo que en todo este periodo o Estado español inxectou máis de 118.000 millóns á banca privada.>

30/05/12

SPAIN: cacos e mentireiros

Na novela picaresca,  Lázaro de Tormes, Rinconete ou Cortadillo tiñan que sobrevivir a base de inxenio, nun país no que os excrementos voaban  dende as fiestras ás rúas.
Hoxe os pícaros mudaron de nome, agora son cacos, de luva branca. Mudaron de clase social, xa non pertencen ao “lumpen”, senón as mais altas institucións do Estado, en lugar de inxenio utilizan a mentira, e os seus excrementos , estes sí, enchen  as rúas do país.
Aquel «lo siento mucho, me he equivocado, no volverá a ocurrir» que fixo que un elefante de Botsuana tivera primeiras páxinas, grazas a que un Borbón escopetero, foi pillado roubando a tarta, ten continuados e reiterados siareiros, pero sin excusas.
Os responsables de organizar o Poder Judicial de Spain,  os membros do “Consejo General del Poder Judicial”,  non ven indicios de delito en que o  Presidente, que tamén o é do Tribunal Supremo, teña por costume facer as carísimas semanas caribeñas de Carlos Dívar, a costa de todos nós. Dívar católico, que practica  nos fíns de semana o de “a deus rogando e co mazo roubando” é para a mayoría dos seus compañeiros, un home honesto. Nin solicitarlle  tres avemarías.
Bankia é, entre outras, a entidade financeira do PP. Trompazos aparte entre  Espe de Spain, Rodrigo Rato e demais prohomes do PP, é un iceberg de ineptitude e mentiras, que vai levar por diante mais cartos públicos. Rajoy, escapista profesional, non sabe, pero contesta que todo foi mala sorte. As meigas levan as culpas.
O pasado 20 de xullo, Bankia salía a Bolsa. O seu presidente, Rodrigo Rato<“La salida al mercado de Bankia es un punto de referencia de la economía española y del sector financiero español (…) La salida a Bolsa solo es el principio de lo que tiene que llegar (…)> Todo un profeta,  xa que dez  meses mais tarde, atópase nacionalizada, con mais de 23.000 millóns de cartos  públicos, (dúas veces e media os recortes en sanidade e educación) para que poida subsistir. Hai unhas semanas o presidente do Goberno e da Comisión Delegada de Asuntos Económicos, Mariano Rajoy, outro profeta, declaraba que non habería cartos públicos para a banca en dificultades. En sede parlamentar, o  ministro de Economía, vidente, falaba de que os cartos públicos para a banca no superarían os 15.000 millóns que o Executivo de Zapatero xa inxectara. O novo presidente de Bankia, José Ignacio Goirigolzarri, contradecindo aos profetas e videntes dixo que 24.000 millóns , e que non eran  préstamos senón  inxeccións de capital a fondo perdido, un desmentido á outra profeta, a  vicepresidenta Soraya Sáenz de Santamaría, que o día anterior afirmou que as axudas eran préstamos.
Por debaixo da línea de flotación do iceberg está a matriz de Bankia, o “Banco Financiero y de Ahorros “(BFA), que perdeu  3.318 millóns de euros o  ano pasado, e con activos tóxicos  que superan os 40.000 millóns. A entidade publicara un beneficio de 41 millóns. Un erro contable sen maior importancia.
O peor, porque ainda pode ser moito peor, e que segundo o Instituto de Finanzas Internacionales ( lobby da banca internacional)as entidades españolas requerirán 260.000 millóns en perdas potenciais, e entre 50.000  e 60.000  millóns  mais de capital.
Alguén vai a pagar ou asumir responsabilidades polo escándalo de Bankia?
Onde estivo o supervisor ( bonito nome), Fernández Ordoñez do Banco de Spain, hoxe a punto de fuga?
O PP de Madrid impide  unha comisión de investigación na Asamblea autónoma, e o PP veta a comparecencia de Rato no Congreso. Así, Miguel Blesa, íntimo de José María Aznar, José Luis Olivas que  foi presidente da Generalitat  valenciana e presidente de Bancaja desde 2003,  e Rodrigo Rato pepero de pro, non teñen que explicar a súa xestión.
Mentres en Galiza outro vidente Feijó009 presenta unas contas moi saneadas(?) pero que non melloran nin as cifras do paro nin a situación económica. Fai trampas, pechando os orzamentos de 2011 no mes de setembro para cadrar o déficit. Dixeron que era gravísimo no caso da Junta de Andalucía , pero aquí o chaman "un trámite".
Como en Bankia, todos teremos que pagar as súas trampas e mentiras

25/05/12

Unhas preguntas ao Club Faro de Vigo


(Remitido hoxe por mail ao Club Faro e o director do xornal)
O día 21-05-12  ao comenzar a conferencia do embaixador de Israel no Auditorio do Areal, intentei  facer públicamente unha pregunta aos responsables do Club Faro de Vigo.
A  miña pregunta, moi sinxela, non se escoitou, porque entenderon que tal intromisión era unha  amenaza contra a liberdade do acto. Arremeteron en masa contra o que solicitaba unha resposta, con berros e aplausos ao embaixador, e co director do xornal erguido da súa butaca berrando. Precioso exemplo.(Existe video). Non só isto senón que os insultos, e as  amenazas dun policía nacional de civil, e algún exaltado, fixeron imposible a pregunta.
Claramente non dirixín a pregunta ao embaixador posto que non teño o mais mínimo interese en falar con él, polo que representa, e por iso estaba situado ao carón dos responsables do acto.
A miña pregunta era :
"Supoño que os responsables do Club Faro de Vigo son partidarios da legalidade internacional que emana dun organismo como a ONU, tan pouco sospeitoso de antisionismo. Sendo así, como é posible que   Faro de Vigo e o seu Club, coa colaboración da Deputación Provincial de Pontevedra, conviden a dar unha conferencia ao representante do país que mais Resolucións da ONU  incumpre da historia, moitas mais Resolucións incumpridas que todo o resto de Estados xuntos...e non só Resolucións , senón  que todos os Relatores da ONU para os Dereitos Humanos , manifestan informes negativos e contrarios a Israel?
Ou é que o Club Faro de Vigo, o xornal e os seus responsabeis non  aceptan dita legalidade?.
Ou é que teñen outras razóns ocultas?
Xa sei que vostedes dirán que xa lle deron a palabra a un cidadán e empresario palestino, e agora teñen o mesmo dereito a darlla ao embaixador. Pero existe un pequeno problema.
O citado cidadán non incumpre ninguna Resolución Internacional. mentres que Israel e polo tanto o seu representante, ten centos delas incumpridas.
Grazas o seu apoio, e a quenes  como vostedes non lles importa a citada legalidade, o Estado de Israel, segue na mais absoluta das impunidades, sen facer caso a ditas Resolucións.
Seguindo os seus feitos, podería suceder que en tempos pasados o embaixador de Sudáfrica tivera un posto de conferenciante no seu selecto Clube para publicitar o seu moderno país, e días despois alguna das súas vítimas nos contará os males do apartheid. E para que non crean que son un negacionista, tamén poderían invitar a algún xudeo salvado do Holocausto nazi e o mismísimo neto de Hitler, para que explicara a súa modernidade. Parece que a vostedes góstanlle moito os netos dos dictadores. Total a liberdade  para vostedes e así, igualan ás víctimas cos verdugos.
Non queden coa idea, simple, de que unha decena de pro-palestinos intentaron boicotear o acto, como publicaron ao día seguinte. Nin crean que vou facer apoloxía  dos horrores que día a día vive o pobo palestino. Queden coa idea de que houbo unha prohibición do subdelegado do goberno dunha concentración na porta do Auditorio do Areal, por defectos de forma...a legalidade?. Que a Policía Nacional tiña rodeado o edificio e que no interior tamén había policía. Mais legalidade?... pero pagada por todos. Que vostedes usaron un edificio público, como si fora seu e ten que existir un responsable directo desta cesión, corresponsable como a Deputación de Pontevedra que colaborou nel. Legalidade?
Queden con estas ideas e non den o seu apoio a quen bulra a legalidade internacional. Claro que pode suceder que cando eu decía no acto que colaboraban con eles houbo quen respostou: Y qué! Y qué!
Como remate poden comparar a bonita e idílica crónica que o día seguinte deron do acto, unha preciosidade moi moderna, co Informe que estes días publica Amnistía Internacional (antisionistas?) sobre os Dereitos Humanos en Israel.(Adxunto extracto do dito Informe).
Tamén poden decir:  Y qué? .Ou poden contarnos que as Resolucións da ONU, os seus Relatores ou os Informes de Amnistía Internacional, para vostedes, son papel hixiénico.
Atentamente,
 Xerome Calero DNI:-------------- 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informe 2012 de Amnistía Internacional (Extractos)
 Las autoridades israelíes mantuvieron el bloqueo de la Franja de Gaza, prolongando así la crisis humanitaria del territorio, y continuaron restringiendo la circulación de la población palestina en los Territorios Palestinos Ocupados. En Cisjordania, incluido Jerusalén Oriental, las autoridades siguieron construyendo la valla/muro, que discurría en gran parte por territorio palestino, y ampliando los asentamientos, en contravención del derecho internacional. También demolieron viviendas e instalaciones palestinas en Cisjordania, así como casas de familias palestinas con ciudadanía israelí dentro de Israel, sobre todo en los pueblos “no reconocidos” del Néguev. El ejército israelí utilizó con frecuencia fuerza excesiva y, en ocasiones, medios letales contra manifestantes, en Cisjordania, y contra civiles, en áreas fronterizas de la Franja de Gaza. Las fuerzas militares israelíes mataron a 55 civiles en los Territorios Palestinos Ocupados, incluidos 11 menores de edad. En Cisjordania aumentó la violencia de los colonos israelíes contra la población palestina y se cobró la vida de tres personas. En general, los colonos y militares israelíes acusados de abusos contra la población palestina eludían la rendición de cuentas. Las autoridades no emprendieron investigaciones independientes sobre los presuntos crímenes de guerra cometidos por las fuerzas israelíes durante la operación “Plomo Fundido” de 2008 y 2009. Las autoridades israelíes detuvieron a miles de personas palestinas de Cisjordania. Más de 307 fueron sometidas a detención administrativa, sin cargos ni juicio, y otras fueron condenadas a prisión en juicios militares. Al concluir 2011, Israel mantenía presas a más de 4.200 personas palestinas. Siguieron recibiéndose informes sobre tortura y malos tratos a personas detenidas.
Israel mantuvo su bloqueo militar de Gaza, en vigor desde 2007, y en marzo cerró el paso de Karni, con lo que Kerem Shalom pasó a ser el único punto de acceso para mercancías, a pesar de su escasa capacidad. Con el bloqueo se prolongó una crisis humanitaria que afectaba a toda la población de Gaza: 1,6 millones de personas, más del 70 por ciento de las cuales dependían de la ayuda humanitaria. Se mantuvo la prohibición casi total de las exportaciones, que asfixiaba la economía, y la severa restricción de las importaciones dio lugar a la escasez y al encarecimiento de los productos. El bloqueo constituía un castigo colectivo, contrario al derecho internacional, y perjudicaba sobre todo a la población infantil y a los enfermos. Las autoridades israelíes obstaculizaron o impidieron la salida de Gaza de cientos de personas enfermas para recibir tratamiento médico. En mayo, Egipto abrió el paso de Rafah a los habitantes de Gaza, aunque controlando estrictamente los movimientos de entrada y salida del territorio. Al menos 36 palestinos murieron en accidentes en túneles utilizados para el contrabando de mercancías entre Egipto y Gaza o en ataques aéreos lanzados por Israel contra dichos túneles. La marina israelí impidió el paso a varias flotillas internacionales que trataban de romper el bloqueo de Gaza. En septiembre, un comité de investigación de la ONU concluyó que el bloqueo naval de Gaza era legítimo, pero no abordó la legalidad de todo el régimen de clausura que se imponía al territorio.
Más de 500 barreras y puestos de control del ejército israelí seguían dificultando el acceso de la población palestina a sus lugares de trabajo, escuelas y hospitales en Cisjordania, al tiempo que Israel continuaba construyendo una valla/muro de 700 kilómetros que discurría en su mayor parte por territorio palestino y separaba a miles de agricultores palestinos de sus tierras y recursos hídricos. La población palestina de Cisjordania con permisos de entrada a Jerusalén podía utilizar sólo 4 de los 16 puestos de control de la valla/muro. Se negaba a los palestinos el acceso a zonas cercanas a los asentamientos israelíes, cuyo establecimiento y mantenimiento violaba el derecho internacional. Aumentó la construcción de asentamientos, y al concluir 2011 más de 500.000 personas vivían en asentamientos de Cisjordania, incluido Jerusalén Oriental. Debido a las restricciones de circulación, para llegar a la ciudad más cercana, unas 200.000 personas de 70 pueblos palestinos se veían obligadas a dar rodeos de dos a cinco veces más largos que la ruta directa, lo que socavaba su acceso a servicios básicos.
Por lo general, las autoridades israelíes denegaban el permiso de construcción a los palestinos residentes en Jerusalén Oriental y en la zona C de Cisjordania, donde Israel seguía teniendo plena autoridad en materia de urbanismo, con lo que obstaculizaban el ejercicio de su derecho a una vivienda adecuada. Las autoridades israelíes intensificaron en Cisjordania la demolición de viviendas y otras edificaciones palestinas construidas sin permiso, y durante 2011 destruyeron más de 620 estructuras. Como resultado de ello, casi 1.100 palestinos se vieron desplazados, lo que supuso un incremento del 80 por ciento con respecto a 2010; además, destruyeron 170 cobertizos para animales y 46 depósitos de agua, lo que afectó a más de 4.200 personas. Debido a su vulnerabilidad, resultaron especialmente damnificadas las comunidades beduinas y de pastores, algunas de las cuales corrían peligro de ser desplazadas permanentemente a causa de las severas restricciones de circulación, las reiteradas demoliciones y la violencia de los colonos.

En junio, las fuerzas israelíes llevaron a cabo repetidas demoliciones en Hadidiya, comunidad de pastores del norte del valle del Jordán, donde destruyeron 33 estructuras y dejaron a varias familias
Las autoridades intensificaron también las demoliciones de viviendas palestinas dentro de Israel, sobre todo en pueblos “no reconocidos” oficialmente, donde se prohibía toda construcción. En septiembre, el Consejo de Ministros aprobó planes para regular las construcciones beduinas “ilegales” en la región meridional del Néguev que, de aplicarse, podían suponer la expulsión forzosa de Israel de miles de ciudadanos palestinos.
Las fuerzas israelíes emplearon munición real y fuerza excesiva contra manifestantes palestinos en Cisjordania, así como contra otros manifestantes en las fronteras de Líbano y Siria. También utilizaron estos medios para obligar a respetar la “zona de exclusión” dentro de Gaza y en su costa. Mataron a 55 civiles palestinos en los Territorios Palestinos Ocupados, de los que 11 eran menores de edad. De ellos, 22 civiles, entre ellos 9 menores, murieron por fuego israelí en las zonas restringidas de Gaza, tanto terrestres como marítimas. El ejército emprendió investigaciones internas sobre algunos de estos incidentes, pero éstas no fueron independi Durante 2011, las autoridades israelíes mantuvieron recluidos sin cargos ni juicio a un mínimo de 307 palestinos de los Territorios Palestinos Ocupados, en virtud de órdenes de detención administrativa renovables, basadas en información que no se revelaba ni a los propios detenidos ni a sus abogados.ntes ni transparentes.
Como venían haciendo desde junio de 2007, las autoridades israelíes continuaron prohibiendo a los presos palestinos de Gaza recluidos en prisiones israelíes recibir visitas de familiares. Aunque durante 2011 se excarceló a más de 200, al terminar el año aún quedaban unos 440 en las cárceles israelíes. Asimismo, las autoridades israelíes denegaban con frecuencia los permisos de visita familiar a los presos cisjordanos, alegando imprecisos motivos de “seguridad”.
Se seguía enjuiciando a los palestinos de los Territorios Palestinos Ocupados ante tribunales militares y se les negaba sistemáticamente el acceso a abogados durante los interrogatorios en prisión preventiva. El 27 de septiembre, de conformidad con la orden militar núm. 1676, la edad mínima para que los palestinos pudieran ser juzgados ante tribunales militares israelíes pasó de 16 a 18 años. Previamente, estos tribunales juzgaban a los niños de 16 y 17 años en las mismas condiciones que a los adultos. Sin embargo, la nueva orden no exigía que se facilitara a los menores de edad detenidos el acceso a asistencia letrada ni que se evitara recluir junto con adultos a los que tuvieran más de 16 años.
Siguieron recibiéndose denuncias de tortura y otros malos tratos, infligidos incluso a menores de edad. Entre los métodos más citados figuraban las palizas, las amenazas contra la persona detenida o contra su familia, la privación del sueño y el mantener a los detenidos en posturas dolorosas y atados con grilletes durante periodos prolongados. Los tribunales militares israelíes aceptaban como prueba confesiones presuntamente obtenidas bajo coacción.

El Parlamento israelí aprobó leyes que restringían la libertad de expresión y asociación, incluida una norma que castigaba el llamamiento al boicot contra personas o instituciones israelíes en Israel o en los asentamientos israelíes de Cisjordania.
Las autoridades israelíes seguían negando el acceso a procedimientos de determinación de la condición de refugiado a los solicitantes de asilo eritreos y sudaneses, que representaban aproximadamente el 80 por ciento de los 45.000 solicitantes de asilo presentes en Israel. Sólo se les facilitaba documentación provisional y no se les permitía trabajar ni utilizar los servicios públicos de salud y asistencia social. Únicamente se concedió la condición de refugiado a un reducido número de solicitantes de asilo de otros países.

En el Parlamento se abrieron camino nuevas y duras medidas para disuadir a futuros solicitantes de asilo. En marzo, el Parlamento aprobó la primera lectura de un proyecto de ley de Prevención de la Infiltración, en virtud del cual se podía encarcelar durante tres o más años a los migrantes y solicitantes de asilo indocumentados. En septiembre, el Consejo Nacional de Construcción y Planificación dio a conocer un proyecto de apertura de un centro de detención para solicitantes de asilo, con 10.000 camas, junto a la frontera de Israel con Egipto. Pese a que en marzo el ejército israelí decidió suspender las llamadas “devoluciones calientes” –devoluciones de solicitantes de asilo que pasaban de Egipto a Israel sin revisar siquiera sus solicitudes de asilo–, las ONG siguieron documentando nuevos casos de devolución a Egipto hasta julio.

22/05/12

O museo dos horrores e o Club Faro de Vigo



Coa Policía Nacional rodeando o exterior do Paraninfo e axentes non uniformados no interior, celebrouse a conferencia que o Club Faro de Vigo, coa colaboración da Deputación de Pontevedra, ofreceu o día 21 de Maio no Paraninfo do Areal, e na  que Alon Bar, embaixador de Israel, disertou sobre "¿Por qué Israel es uno de los países más modernos del mundo?".
A Subdelegación do Goberno en Pontevedra, prohibíu unha concentración de protesta, e decidiu limitar o exercicio do dereito de reunión a un colectivo cidadán, alegando como único motivo razóns de tipo formal. Notificaba que "ten por non comunicada dita celebración por ter sido presentado o escrito fora de prazo".
No momento, en que con tanta liberdade comenzaba o esperpento, houbo un intento de  ler un extracto da narración do Relator Especial da ONU para os territorios palestinos ocupados, Richard Falk:<Estou arrepiado polas continuas violacións dos Dereitos Humanos nas prisións israelís e apelo ao Goberno de Israel para que respecte as súas obrigacións internacionais de Dereitos Humanos con respecto a todos os presos palestinos…Israel debe tratar os presos en folga de fame de acordo cos criterios internacionais e permitirlles as visitas dos seus familiares"… desde a guerra de 1967, uns 750.000 persoas palestinas 23.000 delas mulleres e 25.000 menores de idade pasaron polas prisións israelís, é dicir, un 20 por cento da poboación dos territorios palestinos e un 40 por cento dos homes… O uso xeneralizado da detención administrativa por parte de Israel oponse directamente aos criterios internacionais sobre os xuízos xustos…>.Etc.
Os aplausos e ameazas dalgúns asistentes, incluido o director do xornal, fixeron imposible a lectura, e o presentador Miguel Boo, non dubidou en berrarlles pola megafonía ”herdeiros de Franco” e “os demócratas que están de pé que saian”, aos que intentaban protestar.
Evidentemente a lectura non ía dirixida ao embaixador, senón que era unha pregunta aos responsables do Club Faro de Vigo, por darlle voz ao representante do Estado que incumple mais resolucións da ONU na historia , mais, que todos os Estados do mundo xuntos. Pero non é iñorancia, senón colaboración no nome da democracia.
Para eles  democracia e  liberdade consisten en entrevistar a Hitler e ao mesmo tempo aos xudeos víctimas do Holocausto nazi. Unha cruel forma de igualar as víctimas cos  verdugos.
A crónica do día 22 no Faro de Vigo é unha delicia de como converter o museo dos horrores nun conto de Walt Disney:< ¿Cómo se explica que siendo un país en conflicto, desértico en parte, pueda exhibir esas cifras de empleo? Esa fue una de las preguntas primeras. Para Alón Bar, que haya solo un 5 por ciento de paro o un crecimiento del 4.8 por cien tiene que ver con otros factores, como que un 4.7 por ciento del presupuesto se dedique a la innovación, superior al de cualquier otro país del mundo. "Es enorme dijo el interés que tiene Israel en I+D, y se manifiesta en hechos como que 57 grandes multinacionales de gran innovación como Google hayan localizado allí sus bases"...hay una gran cultura del emprendimiento, que empieza por no considerar como una culpa el fracaso. Allí no se castiga sino que se entiende que el camino al éxito tiene que pasar muchas veces por el fracaso"...el estado judío pone mucho énfasis en el territorio educativo desde la infancia pero también en la universidad aunque a sus responsables, "como es lógico", siempre les parece insuficiente la inversión. "Creamos además instituciones que potencien la investigación y que eviten la fuga de cerebros"...Está claro que cualquier intervención militar sobre Irán es difícil y no deseable pero no hay más remedio que comparar ese mal con el que supondría que fuera un país nuclear"... "El nivel de conocimiento que tiene España de Israel afirmó no es el que quisiéramos. Es algo muy distinto de lo que a veces se lee y de ciertas ideas simplificadoras"...>
Ningún comentario sobre os 4.700.000 refuxiados, sobre as torturas, sobre o asasinato de milleiros de persoas, sobre as leis racistas, sobre o expolio dos recursos dos palestinos, sobre o emprego de fósforo branco contra a poboación civil ou sobre ter armamento nuclear de maneira ilegal.
<O 15 de maio conmemorouse o 64º aniversario da Nakba ou catástrofe palestina, cando o proceso de limpeza étnica da poboación árabe indíxena de Palestina iniciado polo proxecto sionista culminou (pero non concluíu) na creación unilateral do Estado de Israel. As milicias sionistas de triste fama (Stern, Irgun, Haganah, Palmach), antecesoras do exército israelí e comandadas por quen serían posteriormente primeiros ministros ou presidentes do flamante Estado (Ben Gurion, Isaac Rabin, Moshe Dayan, Menahem Begin, entre outros), arrasaron, destruíron e saquearon máis de 500 cidades, aldeas e pobos palestinos, asasinaron a unhas 13.000 persoas, feriron a máis de 30.000, e expulsaron pola forza e o terror a 800.000 (a metade da poboación nativa de Palestina), converténdoas en refuxiadas a quen ata o día de hoxe prohíbeselles regresar aos seus fogares e terras>.(María M. Delgado, activista de dereitos humanos. Entre febreiro e maio de 2011 foi acompañante e observadora internacional en Yanun, Nablus, co EAPPI, e entre outubro e decembro con CPT na o-Khalil/Hebron.)

19/05/12


ABEL CABALLERO : O ALCALDE DIRIXE A CIDADE...MAL.
A ignorancia e desvergoña do noso napoleón (con minúscula) no concello, non ten límite.
As súas declaracións no Día dos Museos pasan a posteridade para enmarcar no Museo dos Necios: «En Vigo hay una red museística muy especial». E non é porque o diga eu, sospeitoso esquerdista-nacionalista, senón...
LA VOZ DE GALICIA:19-05-2012)<Caballero habla de poner en valor los museos tras desmontar la red municipal:
La puesta en valor del último año del gobierno de Abel Caballero se ha llevado por delante el Centro de Artesanía Tradicional y el Museo Liste. «En Vigo hay una red museística muy especial», añadió el alcalde de Vigo. Esa red se ha visto disminuida en el último año no solo con el cierre de los dos centros etnográficos anteriormente citados. La salida del BNG del gobierno coincidió con la reducción del horario de visita del yacimiento musealizado del Castro y de Toralla. En la villa romana la reducción es tan drástica que da la impresión de que está cerrado. Solo abre un par de horas el domingo por la mañana. Por su parte, el yacimiento castreño cierra lunes y martes, a pesar de la gran acogida con la que fue recibida su musealización por la sociedad viguesa. Esa misma red museística, que trata de poner en valor el gobierno de Abel Caballero, cuya titular de Cultura es Isaura Abelairas, mantiene paralizado el proyecto de construcción del Centro Galego de Fotografía. El edificio está casi concluido en la calle Chao. Debería acoger las valiosas colecciones fotográficas que posee el Concello de Vigo. Nadie sabe nada del asunto y cuando se pregunta por ello, por lo menos determinados medios de comunicación, solo obtiene por respuesta un prolongado silencio.
Si la etnografía está suprimida, el mismo peligro corre la fotografía ya que el Arquivo Pacheco sigue bajo mínimos, a pesar de las promesas realizadas por el alcalde sobre la reactivación del centro.Bien por falta de pericia, bien por desmarcarse del BNG, desde que el partido socialista se vio obligado a gestionar los museos ha desactivado el plan esbozado por su anterior socio de gobierno. Una periodista, cuya empresa trató de entrevistar al director de Castrelos sin éxito, preguntó al alcalde si, por ser el Día de los Museos, ya se podía entrevista a José Ballesta. «Esa es una cuestión del gabinete de comunicación, el alcalde dirige la ciudad», dijo, muy solemne.>
Desaparecidos do mapa cultural de Vigo a Semana de Teatro Afeccionado, o Vigo A Escena, o Festiclown, o SinSal, o Vigotransforma, as reducións no ALT 12, co Imaxina Sons no limbo, e o Marisquiño fora...Atila vive entre nós.

As economías “saneadas” do PP.
As seguintes novas coméntanse soas pola impudicia dos dirixentes do partido que nos desgoberna e porque a algún xornal como a nosa folla parroquial, resúltalle imposible enmascarar a mentira.
FARO DE VIGO:19-05-12<La Xunta recorta 14 millones en subvenciones y prescindirá de 250 profesores interinos. Madrid rectifica su cifra de déficit y Galicia se convierte en la autonomía más saneada: Tras recibir el visto bueno del Consejo de Política Fiscal y Financiera la Xunta ejecutará ahora su plan de ajustes para rebajar su déficit del 1,61 por ciento al 1,5 por ciento. Entre las medidas contempladas en este documento, que ayer hizo público el Ministerio de Hacienda, se contempla "la reducción de 250 profesores" interinos por el incremento del horario lectivo de los docentes de Secundaria..."Las políticas económicas de la Xunta empiezan a dar sus frutos. Galicia recoge ahora los beneficios y salva el Estado de Bienestar de los recortes", celebró ayer el presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijóo...La deuda de Galicia ascendió a los 7.009 millones de euros al incrementarse un 0,55 por ciento en el cuarto trimestre de 2011,con lo que supone un 12,3 por ciento de su PIB.
La cifra gallega es la quinta mayor por comunidades...A pesar de ser la economía más saneada,
la Consellería de Facenda admite en su plan de ajuste que la evolución de su cuenta de acreedores es cada vez más "creciente". De hecho, en 2011 quedaron sin pagar facturas por valor de 213 millones de euros, un gasto que además no aparecía contemplado en los presupuestos de ese año.>
E somos os mais saneados¡
As sorpresas:
PÚBLICO:19-05-12<A lo largo de la jornada se han ido conocido los planes de viabilidad de las comunidades autónomas que ayer jueves fueron aprobados por el Consejo de Política Fiscal y Financiera. La sorpresa ha llegado cuando Madrid, que en febrero presumía de ser la autonomía más cumplidora, ha informado de que cerró 2011 con un déficit no del 1,13% –lo avanzado en aquella fecha–, sino del 2,2%. Justo el doble. La región presidida por Esperanza Aguirre sobrepasaba, por tanto, la línea roja que había marcado el Ejecutivo central, que era del 1,3%.
Otro tanto se puede decir de País Valencià y Castilla y León. En el primer caso, la comunidad de Alberto Fabra había anunciado un desequilibrio del 3,68% de su PIB, dato que finalmente se ha elevado al 4,5%. El desvío en la autonomía que gobierna Juan Vicente Herrera ha sido menor: del 2,35% provisional de febrero ha saltado al 2,59%. El aumento del déficit en Madrid y Valencia y, "en menor medida", en Andalucía y Castilla y León –argumenta el Ministerio de Hacienda– ha provocado que la cifra global pase del 8,51% al 8,9%. El impacto obedece al enorme peso en la economía española de las dos primeras autonomías. Madrid representa de hecho cerca del 18% del PIB nacional...>
En conclusión, son tres comunidades que o PP leva xestionando anos e anos as que provocaron que creza o desequilibrio orzamentario de España, ata dispararse ao 8,9%...
Mais madeira¡ Que isto é a guerra.

06/04/12

As regras do xogo, a ética do PP, e a repugnancia de Gerardo Conde Roa.

Á extensa lista de corruptos que o PP tivo e ten nas súas filas, hai que engadir un nome máis: Gerardo Conde Roa, alcalde de Santiago.
A historia nos xornais:
<O extenso expediente que a Axencia Tributaria remitiu á fiscalía e motivou a súa querela por fraude fiscal de 291.000 euros sostén que o alcalde de Santiago, Gerardo Conde Roa, si cobrou aos clientes da súa promotora o IVE que logo evitou pagar a Facenda durante o exercicio 2010. A denuncia que presenta o ministerio público detalla como o rexedor compostelán "consciente, voluntariamente e con ánimo de defraudar á Facenda Pública" deixou sen declarar 291.289,43 euros do IVE correspondente á venda de 61 vivendas de protección oficial en Santiago, polas que a súa promotora Geslander Proxectos de Edificación SL, ingresou ese ano 4.059.142 euros. A sociedade inmobiliaria "da que Conde Roa é administrador único" só declarou 9.521 euros dos 300.810 euros que lle correspondía pagar. Co que Geslander debe 291.289 euros á Axencia Tributaria. A Axencia Tributaria intentou en balde e por dúas veces notificarlle as actuacións ao propio interesado que figuraba como "destinatario descoñecido". O 5 de maio de 2011, 17 dias antes das eleccións municipais que aúparon a Conde Roa á alcaldía de Santiago, por fin Facenda deu con Conde Roa e fixou unha primeira reunión para o 30 de maio, cando o dirixente do PP xa esperaba a tomar posesión no goberno local logo de gañar as eleccións por maioría absoluta.>
"No puedo pronunciarme sobre algo que no conozco”,“Tranquilo, pero un poco decepcionado”-dixo para definir a súa actual situación-“un poco diabólica"-“Cuando yo ejercía de abogado, las reglas de juego eran otras distintas. No era pensable que un medio lo publicase antes de que el querellado recibiese la notificación”-queixouse-“Confío absolutamente en la justicia y cuando lo haya analizado tendré que adoptar las medidas oportunas”,“¿Ha defraudado a Hacienda?”-volveu a repreguntar o entrevistador-“Depende de cómo se computen, depende de en qué momento se haya efectuado. De todos los factores que hay que conocer para saber cuál es la base de la querella”.
Mente a conciencia tamén, porque coñece perfectamente o asuntiño desde o 14 de marzo deste ano, 2012 cando ante a negativa de Facenda a rebaixar a contía do que debía, o rexedor asinou a folla de conformidade pola que recoñecía a débeda de 291.000 co fisco polo IVE da venda dos 61 pisos.
E a pesar de que na dirección do PP galego sabían, porque xa o publicaron os diarios, que Conde Roia recibira 18 notificacións de embargo por parte da Axencia Tributaria entre abril de 2010 e marzo de 2011, e coñecían tamén que esqueceu pagar o Imposto de Bens Inmobles polo edificio da súa construtora, máis de 7.000 euros, ao seu propio Concello cando exercía de oposición municipal, foi o candidato elexido para a Alcaldía. Un home sin tacha para o PP, o seu código ético, e a súa transparencia.
E a pesar do anterior e de que todo o PP galego sabe que Conde Roa ten o seu salario de alcalde embargado e apenas recibe 900 euros dos 3.300 que figuran na súa nómina, Feijó009, Rueda e demais, non teñen nada que dicir:     a lei do silencio.
A vida ten esquinas, e á volta dunha delas, de que Don Gerardo pronunciase a súa repugnancia polo traballo de Leo Bassi, da súa censura para que non actuase no  "seu" teatro, coa compracencia silenciosa de todos os dirixentes e militantes do PP, atopamos que quen dixo o que dixo e censurou, é un defraudador e un mentireiro. Iso sí con maioría absoluta e co aval dos votos.
A repugnancia hoxe encárnaa Gerardo Conde Roa e quenes permitiron e permiten que siga na vida política.
Teñan coidado aí fóra¡

31/03/12

Feijó009 e Rajoy teñen ideas para rematar co paro:Ás "mangueritas".

En vésperas da folga xeral, Feijó009,  anunciou nunha intervención no Parlamento, un novo plan dotado con 30 millóns de euros para estimular a creación de emprego nos concellos que rexistran as cifras máis elevadas de paro. O Goberno galego ten previsto aprobar, na reunión semanal do Consello da Xunta  o bautizado como Plan 500, que beneficiará a unhas 44.000 persoas nos concellos que teñan rexistrados máis de 500 desempregados, algo máis de 90 en Galicia, pois será neles onde se concentrará o investimento.
Ou Feijó009  non sabe a regra do tres, ou anda despistado cazando coellos imaxinarios. O que sí é seguro é que non anda coa "manguerita" apagando os lumes que no mes de Marzo teñen mais queimado este país que o Meco do pasado Entroido.
Esquecido xa o seu Contrato electoral para rematar co paro en 15 días 15, presentou no anterior debate da Autonomía a máxica solución para os problemas do país: a fusión dos concellos de Oza e Cesuras. Das Deputacións non sabe e non contesta pero ademais ten a mais de cincoenta alcaldes do PP en pé de guerra.
Estimulado polas súas luminosas ideas, pensa agora, en rescatar do paro a 44.000 persoas con 30 millóns de euros. Dado que o número de parados alcanza en Galicia 275.000 (e xa pasaron mais de quince días), a pregunta é: porqué en lugar de 30 non inviste 180 millóns e resolvería todo o problema?
Rajoy tamén ten ideas. Mentres premia aos defraudadores cunha amnistía fiscal, coa Reforma Laboral pretende crear emprego, pero no orzamento para o 2012, desmíntese a sí mesmo...<O recorte orzamentario cébase coas políticas activas de emprego. Recortará en 1.557 millóns unha partida que en 2011 ascendeu a uns 7.600 millóns, segundo anunciou o ministro de Facenda, Cristóbal Montoro. É dicir, redúcese en case o 21'2% o diñeiro para a formación de parados, a procura de emprego para quen non o ten ou a redución de cotizacións sociais para o empresario que contrate. Xunto a esta medida, o Executivo tamén recortou en 67 millóns a dotación ao Fondo de Integración de Inmigrantes, tamén dependente de Emprego...esta decisión camiña en dirección oposta a todas as recomendacións dos organismos internacionais (FMI, OCDE, OIT). Segundo a opinión destas institucións, a mellor protección contra o desemprego non é a que paga sen máis unha prestación ao parado, senón a que combina esta paga coa formación para a reciclaxe e a procura dun traballo>.
Nos queren facer parvos.
Teñan coidado aí fóra¡

28/03/12

As repugnancias de Conde Roa alcalde do PP de Santiago: “Borriquito como tú” .

A anulación por parte do Concello de Santiago dunha actuación que tiña previsto o cómico italiano Leo Bassi no Teatro Principal o próximo 10 de abril, é un monumento máis a engadir á política intolerante e de censura que tanto gusta aos políticos do PP. Pero por se isto non fose pouco, engaden a súa conxénita estupidez, unhas declaracións do actual alcalde de Santiago, Conde Roa nas que di: <”O señor Bassi prodúceme especial repugnancia” e sinalou para xustificar a suspensión que cre que "había unha coincidencia de datas con outra programación". "Non teño ningún interese en que a cultura de Santiago se vexa identificada co señor Bassi", dixo o rexedor compostelán, e engadiu que o cómico italiano "non é unha persoa que culturalmente nos poida achegar algo".
Conde Roa xa nos deleitou o trinta de setembro pasado con outra maravillosa actuación como reflectiron os xornais:<Ás portas do teatro, visiblemente airado e con dirixentes políticos, xornalistas e numerosos veciños como testemuñas, o alcalde de Santiago, Gerardo Conde Roa, ameazou e insultou ao iluminador da obra O barbeiro de Sevilla ao que chamou "mamón e parásito", despúés de acusalo de vivir do diñeiro público. Acompañado polo conselleiro de Cultura, Roberto Varela, e o edil que xestiona esa área no Concello, Angel Currás, que evitaron ser parte do boureo, o rexedor dirixiuse con ton ameazante e encarouse co traballador da compañía, ao que tamén chamou maleducado.>
O pasado Nadal, o mesmo Conde Roa fixo as delicias de propios e estraños presentando, como se observa na foto, a programación para os nenos. Todo un exemplo para identificar a cultura de Santiago polo mundo adiante, por unha persoa, o citado, que pensa que desta maneira tan “cultural” pode achegar algo. É innegable que o baile do “Borriquito” estivo moi ben escollido, como representación do Sr. Conde Roa.
Algún representante cultural do PP, ten algo que engadir diante de tanta estupidez?

07/02/12

Adeus Baltar, ola Baltar: os votos valen para todo.A Semana Fantástica Universal(Do 22-01-12 ao 28-01-12)

"Baltar es el PP", proclamou Rajoy abrazado ao barón de Ourense. "Deixa o PP de Ourense nunha situación moi saudable" dixo Alfonso Rueda. Efectivamente levan razón os dous.
O adeus de J.L.Baltar conleva encíclicas sobre a súa humanidade, anécdotas mil sobre o estilo próximo e humano do cacique bó, e a súa simpatía. O virrei ourensán, franquista primeiro e despois centrista con UCD, montou o seu partido, Centristas de Galicia e chegou ao Partido Popular en 1991. O PP integrou Centristas de Galicia e con eles a despensa de votos ourensáns, imprescindibles para chegar á Xunta, pagándolle a Baltar a correspondente peaxe. Despois de 44 años na política e 22 años ao fronte da Deputación Provincial, que hoxe emprega a máis de 1.200 persoas -400 edís do PP traballan ou teñen familiares na deputación ourensán con  33 porteiros para tres portas- executando un control clientelar de case todas as alcaldías da provincia. Atada a sucesión para o seu fillo,JM, como non podía ser doutra maneira para quen exerce de virrei e reparte entre amigos, familiares e votantes, empregos e cartos, cargos e sillóns.
Por iso si o PP ourensán ten unha situación moi saudable, non é  o mesmo a saúde da provincia. Mesmo parecería que Ourense debería ser a locomotora económica de Galiza, senón fora unha mágoa que os datos  desmintan ao PP e ao virrei.
A Confederación de Empresarios de Ourense (CEO) revelou que por primeira vez desde o inicio da crise, a taxa de paro chega casi ao 20% no 2011. A comarca con maior deterioro do mercado laboral é Verín, e cinco dos oito municipios soportan taxas de paro superiores ao 30%. A provincia tamén perdeu empresas. No global a caída é dun 6 % e o censo empresarial debilitouse en 56 dos 92 municipios da provincia e en 13 deles o recorte foi superior ao 20%.O 40% dos salarios en Ourense non chega aos mil euros ao mes e uns 12.000 mozos perciben cantidades por baixo do salario mínimo. Calquera comparativa non deixa á provincia en boa situación. Pero todo co apoio dos votos para o PP. O mesmo apoio co que Rajoy apela ao resultado "das urnas" para reformar a Xustiza sen consenso.
Unha Xustiza que absolve polo de agora a Camps do asunto dos traxes, por  sentenza dun xurado popular que pode interpretarse como un xesto de complacencia cidadán cos políticos corruptos. Absoltos Camps e Costa dun delito que admitiron cometer outros dous exmembros do seu Goberno, Víctor Campos e Rafael Betoret, acusados exactamente cos mesmos indicios, e a pesar do cúmulo de probas documentais que presentou a Fiscalía Anticorrupción, as gravacións con imputados da trama Gürtel que se escoitaron na fase pericial do xuízo ou as decenas de testemuñas nas 26 sesións que durou a vista oral.
A mesma complacencia cidadán que otorga a maioría, aos seus heredeiros políticos en Valencia, obrigados a xestionar unha ruinosa xestión para todo o Estado.
Pero xa estamos afeitos a que sexa ministro quen deixa o seu concello con sete mil millóns de déficit, ou Presidenta do CES a Corina Porro, sobre a cal podemos ler no xornal El País:
<La fundación de Porro se quedó con fondos para ONG’s. La entidad no entregó 115.000 euros comprometidos para ayuda solidaria. El Cantajuego, un espectáculo infantil navideño que se celebró en el instituto ferial de Vigo, fue la actividad que más recaudación aportó a la Fundación Puerto de Vigo (FPV), 115.860 euros, según las cuentas que la propia FPV rinde ante la Consellería de Presidencia, que ejerce su protectorado. Fue presentado como un concierto benéfico, financiado por el Xacobeo y cuya recaudación se destinaría a una ONG que preside el exalcalde Ventura Pérez Mariño y a la asociación solidaria Mil Futuros, de empleados de Caixanova. La FPV donó a la ONG, “unos 3.000 euros, lo que nos dijeron, y agradecidísimos”, afirma el exalcalde, y a Mil Futuros, “unos mil y pico, que aún no han ingresado”...Es uno de los episodios en sombras de la FPV, desvanecida ella misma en una suerte de limbo después de consumir supuestamente en un año casi 500.000 euros de caudales públicos. La propia FPV está en situación de desaparecida. Corina Porro, que la montó, es presidenta del Consello Económico e Ignacio López-Chaves, actual presidente de la Autoridad Portuaria y, teóricamente, de la propia FPV, ni siquiera se presta a confirmar o denegar que ostente este cargo. En 2011, del que no ha presentado aún sus cuentas, tenía previsto ingresar al menos 140.000 euros del Igape. También Traballo aprobó una subvención de 50.000 euros para la FPV.>
No sumatorio de complacencias electorais ten o seu lugar Abel Caballero, persoa dada a proxectos pantasmas, ademais dun egocentrismo patolóxico: O proxecto de Rafael Moneo para a Praza do Rei caeu no máis absoluto dos esquecementos (60 millóns), custos non equiparables aos xerados polo plan Nouvel para o Porto (3,5 millóns de euros) ou a maqueta de Thom Mayne para a estación do AVE (4 millóns). Moitas maquetas e demasiados cartos tirados.
Mentres, asistimos na cidade ao desmantelamento de moitas iniciativas culturais.
O Museo Liste pecha as portas, igoal que o Centro de Artesanía Tradicional (CAT), ou o Arquivo Pacheco. O Marco ten unha existencia dificil, desapareceu da programación municipal a Semana de Teatro Afeccionado, e programas como Imaxina Sóns, Vigo A Escena, Festiclown, etc, están ameazados de morte.
De volta ao PP, Alfonso Rueda ten explicacións pseudomáxicas, para as promesas electorais desaparecidas:<La primera promesa era decir la verdad y no tomar medidas contraproducentes. Explicamos la situación que encontramos al llegar, el agujero que dejó el bipartito. En esta situación va a ser complicado hacerlo, pero en cuanto podamos lo haremos, y si no, lo explicaremos. Esas promesas se hicieron con la intención de ser cumplidas, cuando uno ve la realidad y no puede, lo que ha de hacer es explicarle a la gente por qué no se toman esas decisiones. Hasta ahora los resultados electorales dicen que la gente lo entiende. La gente tiene un Gobierno en el que puede confiar>. E así nesa realidade, o PP impuxo a súa maioría no Parlamento e vetou a petición de comparecencia do presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, solicitada polos socialistas para analizar a crise económica e a última remodelación do Goberno. O portavoz dos populares, Pedro Puy, acusou directamente ao PSOE da situación económica, vinculou a petición, apoiada polo BNG, á tensión no seo do Bloque e do Partido Socialista, e rexeitou a intervención de Feijóo ante a Cámara para "non xogar ao alarmismo". As verdades fora do Parlamento, mentres preparan o terreo e admite que, "se a situación segue sendo tan complicada", a Xunta posiblemente terá que tomar "decisións adicionais" de recorte do gasto. "Esperemos que, como ata agora, non afecten ao mantemento do núcleo duro do Estado do Benestar", e non descartou que haxa "unha petición temporal de maiores esforzos e sacrificios á propia administración, aos empregados públicos e o conxunto da sociedade".
O pasado 19 de xullo, o Congreso dixo non a revisar a Lei de Amnistía de 1977, non a permitir que os crimes do franquismo sexan considerados un xenocidio e delitos de lesa humanidade, imprescriptibles e, xa que logo, perseguibles aínda hoxe xudicialmente.
Aquel debate coincidiu cunha semana simbólica: un día antes, o 18 de xullo, cumpríanse 75 anos do golpe de estado que truncou os soños da República. O pleno do Congreso, con José Bono á cabeza, nin se atreveu a condenar a sublevación militar. O texto foi rexeitado cos votos de PP, PSOE e CIU.
O Bloque Nacionalista Galego (BNG) volveu rexistrar non Congreso unha proposta para reformar a Lei de Amnistía de maneira que esta norma non se poida seguir esgrimindo como un impedimento para perseguir e xulgar os crimes do franquismo e mesmo sirva para reabrir causas xa arquivadas en virtude dese argumento, como a que intentou abrir ou xuíz dá Audiencia Nacional Baltasar Garzón.
O debate volve á Cámara noutro momento simbólico, poucas horas antes de que Baltasar Garzón sente no banco do Tribunal Supremo acusado de presunta prevaricación por arrogarse a competencia de investigar o horror da ditadura. O BNG repescou a súa proposta e rexistrouna de novo nun Congreso agora baixo o control absoluto do PP. Agora será a Xunta de Portavoces a que decida cando se discuta a admisión a trámite da proposta de reforma da Lei de Amnistía. E nese pleno será previsiblemente vetada outra vez.
O xuízo contra Garzón, é consecuencia dunha querela do sindicato ultradereitista Manos Limpias dirixido por Miguel Bernad Remón, un dos responsables do partido ultradereitista Fuerza Nueva. Con posterioridade presentan querelas a asociación Liberdad e Identidad e o partido Falange Española.
Outra coincidencia é o 35 aniversario do asasinato dos cinco avogados de Atocha, símbolo da loita contra a impunidade da ditadura. Un atentado que perpetrou a ultradereita o 24 de xaneiro de 1977 amparada polo aparello de Estado franquista.
Ningún dos familiares dos loitadores asasinados é considerado "vítima do terrorismo".

22/01/12

Da ascensión de Fraga aos ceos e outras maravillas. A Semana Fantástica Universal(Do 15-01-12 ao 21-01-12)

A maravillosa democracia coa que deixamos a cotío estupefacto ao mundo alcanzou  estes días cotas excelsas. 
Os ventrílocuos oficiais, os que falan no nome do Estado que os subvenciona, ocultan ou dulcifican, esta semana, que Manuel Fraga foi un home da dictadura franquista ata a morte de Franco, un leal servidor con todas as consecuencias e sin arrepentimento. Invisibilizan a súa participación nun réxime fascista, e a participación na toma de decisións criminais. Un insulto as víctimas, aos que loitaron pola liberdade, e a intelixencia.
Tres exemplos sobre o que chaman  home de Estado:
-<Es evidente que el glorioso alzamiento popular del 18 de julio de 1936 fue uno de los más simpáticos movimientos político-sociales de que el mundo tiene memoria. Los observadores imparciales y el historiador objetivo han de reconocer que la mayor y la mejor parte del país fue la que se alzó, el 18 de julio, contra un Gobierno ilegal y corrompido, que preparaba la más siniestra de las revoluciones rojas desde el poder>:Manuel Fraga.
<Julián Grimau, histórico dirixente comunista fusilado ao amencer do 20 de abril de 1963.(1963¡) Foi executado ás cinco da madrugada, ante os faros dunhas camionetas. Dispararon 27 balas, pero o oficial ao mando tivo que rematalo con tres tiros de graza. Detido en 1962 durante os interrogatorios, "caeu" por unha fiestra desde un segundo piso e resultou ferido. O Ministerio de Información e Turismo, que entón dirixía Manuel Fraga Iribarne, sostivo que o preso tirouse ao baleiro de forma "inexplicable", tras empolicarse a unha cadeira. Ao día seguinte da condena, o Consello de Ministros presidido por Francisco Franco e integrado por 19 homes -Fraga entre eles- non atendeu á petición de conmutación da pena, senón que apoiou a condena á morte do reo.«daremos un dossier horrible de crímenes y atrocidades cometidas persoalmente por este caballerete»:Fraga.
-<Durante o mes de xaneiro de 1976(1976¡) seis mil traballadores iniciaban unha folga en contra do decreto de topes salariais e na defensa de mellores condicións de traballo. Manuel Fraga Iribarne, entón Ministro da Gobernación, xunto con Rodolfo Martín Villa, Ministro de Relacións Sindicais, resolveron a situación a tiro limpo. A represión en Vitoria provocou cinco mortos e centenares de feridos.>
Martín Villa tamén da leccións estes días de democracia.
 Existen poucas excepcións ao coro oficial,  e resalto algunhas:
<Manuel Fraga, un franquista. Estas palabras son para que nadie se engañe. Cuando los mercenarios te ensalcen, nosotros dejamos claro nuestro desprecio por todo el daño que hiciste. La democracia no debe celebrar a los que han luchado contra la democracia. Aunque haya que recordarlo precisamente hoy, que te empeñas en marcharte haciendo ruido.
Toda muerte es una derrota. Incluso la tuya. No me alegro de que hayas muerto.
Pero no nos engañamos. Ha muerto un aprovechado cuyo principal interés fue él mismo, un autoritario, un arrogante, un fascista. Alguien al que le debemos buena parte de lo peor de la Constitución, lo que la hace menos democrática (el papel del ejército, la monarquía, el sistema electoral, el catolicismo, el apoyo a la escuela privada…). Y si por ti fuera, no hubiéramos tenido ni divorcio ni las mujeres derecho alguno. Juan Carlos Monedero. Público16-01-12>
<Fraga non citou nunca en Galicia a palabra democracia. É que cabía esperar outro discurso dun ministro de Franco e de Arias Navarro que adoitaba presumir da súa biografía de fascista? A modernización proposta a Galicia foi, de feito unha gran privatización con comisións para o partido. O clientelismo da Restauración foi reconstruído con prensa dunha soa tendencia, contratas millonarias, deserción do parlamento autonómico. A recuperación do idioma propio de Galicia, obxectivo central do Estatuto de Autonomía, foise convertendo nunha caza de bruxas dos profesores galego-falantes. Hoxe Galicia ten o indice de paro e emigración xuvenil máis alto da UE. A poboación é a máis envellecida do mundo. O nivel de asistencia sanitaria pública e as pensións, son as máis baixas de todo o Estado. Os medios de comunicación privados e os do Goberno Autonómico están ao servizo do Partido Popular. Nun ano pecharon todos os medios escritos de información diaria en Galego: tres xornais e tres sitios electrónicos.>Gustavo Luca.
<É tamén unha desmesura considerar a Fraga o creador da Galicia moderna. Esta afirmación vai camiño de alcanzar a categoría de dogma e, como todo dogma, require unha gran dose de fe inmune á realidade e á evidencia científica. Con todo, un balance que resulte da análise da evolución de Galicia, situando a esta en relación coa contorna económica e social ao que pertence, chegará a conclusións moi diferentes ás que proclaman os acólitos do desaparecido expresidente da Xunta. En efecto, os datos do INE (Contabilidade Rexional de España) demostran que durante o longo mandato de Fraga produciuse unha indiscutible deterioración da posición relativa da economía galega. Galicia creceu menos que a media española e moi por baixo das comunidades autónomas máis avanzadas, a pesar de dispor de importantes recursos que superaron os 72.000 millóns de euros e que, en certa medida, foron malgastados.>Anxo Guerreiro.
Os medios de formación andan empeñados en que amigos e criadas, compañeiros de dominó, veciños, donos de restaurantes, chóferes e asistentes, moi chorosos, falen da súa humanidade, da súa simpatía e "campechanía". Cantos hai que poderían decilo mesmo de Franco. Sen ir mais lonxe esta semana o Club Faro de Vigo, obsequiou a parroquia, cunha "charlita" dun neto do dictador. Canto chorarían os presentes ante os recordos dun Franco que cos seus netos nos xionllos, tomaba chocolate con churros. Mentres, asinaba sentenzas de morte e mantiña unha represión sádica e asasina. Tamén era galego o que demostra que o feito de nacer nesta terra non é ningunha virtude. Fraga mais do mesmo. Gustáballe tanto a liberdade e a democracia que por iso foi franquista, e fixo tanto por este país que grazas aos seus temos que o temos. Hoxe o 14,3% da poboación galega atópase por baixo do limiar da pobreza , e o país na ruina.
No Obradoiro rendéronlle honras, o PP e algúns complices, nunha representación vergoñenta polo mentireira. Incluso utilizaron o Himno Galego. Menos mal que a súa desvergoña non chegou para levalo ao Panteón de Galegos Ilustres.
Pero a fraguista semana tivo mais para asombro de todos, como o feito de que  a trama de corruptos da operación Gürtel, en connivencia cos xuíces más reaccionarios levaran a Garzón a xuízo.
<Baltasar Garzón, que destapó el caso Gürtel, se ha sentado en el banquillo de los acusados antes que los cabecillas de la trama corrupta que salpica al PP. Las escuchas no respondieron a una decisión arbitraria, sino a la existencia de indicios sobre la cooperación de los abogados en los negocios ilícitos de sus clientes. Las escuchas fueron avaladas por dos fiscales y por el juez del Tribunal Superior de Justicia de Madrid.
"Dígame cuáles son los datos que fruto de las intervenciones de las conversaciones ha utilizado el instructor ilegalmente", le preguntó el abogado de Garzón al letrado que presentó la querella Ignacio Peláez. "Lo que me preocupa es que yo no tengo datos", reconoció Peláez. Además de como testigo, actúa en el juicio como acusación, solicitando 10 años de inhabilitación para Garzón. Peláez expresamente reconoció- se reunió en la cárcel en diversas ocasiones con Francisco Correa y Pablo Crespo, a pesar de no ser su abogado. Al constatar la Policía que la actividad de la organización delictiva continuaba, ahora encaminada a la ocultación de su patrimonio, los agentes transmitieron verbalmente a Garzón la conveniencia de mantener intervenidas las conversaciones de Correa y de Pablo Crespo, ya detenidos. Y, en esa actividad, prosiguió, "los abogados tenían esa capacidad de control, de dirección de estrategias" porque "eran los receptores de las instrucciones" de los internos. El policía ha explicado que en las investigaciones sobre blanqueo la prioridad es "la intervención de bienes", por lo que trasladaron al juez la necesidad de "trazar alguna estrategia" para evitar que el patrimonio de los imputados se pusiera a nombre de terceros y, por tanto, fuera del alcance de la Justicia>.
Jaume Matas non quere quedar el só como culpable así que cita a González Pons, vicesecretario general del PP, nun escrito presentado diante do xuíz instrutor do caso José Castro :
<El sumario de la causa menciona que González Pons, que ha sido citado por Castro a declarar en calidad de testigo, firmó un convenio como consejero de presidencia de la Generalitat Valenciana con la Fundación presidida por Urdangarin por un importe de seis millones de euros>.
E seguindo os paseos polos tribunais dos dirixentes do PP, despedimos polo de agora a Camps, mentres <el Executivo dará 420 millóns a Valencia para pagar a provedores>. Pagan o seu propio saqueo.
 E recibimos a Carlos Fabra e amigos:
<El juez de Nules abre juicio oral contra Carlos Fabra y le fija una fianza de 4,2 millones...En el caso de Fabra, en el escrito se indica que en ese periodo no declaró 693.074 euros...En relación a su ex mujer, apunta que no declaró en tres años un total de 428.644 euros.>
Ante todo este circo o ministro Montoro <anuncia cambios en la Ley de Transparencia para exigir responsabilidades penales a los gestores públicos que gasten más allá de los límites de su presupuesto> E Feijó009 o apoia¡
Se fosen capaces de facelo o PP tería na cadea a boa parte dos seus cargos.
Interesante sería ter novas sobre Corina Porro, a Fundación Porto de Vigo e os cartos públicos fundidos nela.
Continuando coas maravillas, quero recordar aquela limpa campaña do PP sobre as galescolas onde os nenos tiñan formación de etarras ata nos mandilóns. Pois das galescolas públicas a Galiña Azul privada:
<La inclinación de la Xunta del PP a favorecer la gestión privada de los servicios públicos se volvió a manifestar ayer en el Diario Oficial de Galicia con la publicación del anuncio de los concursos para la gestión de la nuevas guarderías de Monte Porreiro, en Pontevedra, y de Carballo y Betanzos. La primera de ellas fue anuncia ayer en el Diario Oficial de Galicia y la de las dos localidades coruñesas se publica hoy. No serán las últimas, según reconoce el Consorcio Galego de Servizos de Igualdade e Benestar, que prevé publicar en los próximos días anuncios semejantes para dos guarderías en las localidades coruñesas de O Pino y Coristanco. La guardería, de Pontevedra que costó 800.000 euros, fue construida, amueblada y surtida de material con fondos municipales, pero lleva un año en pie, sin uso. El Consorcio, que remoloneó durante meses antes de asumir la competencia del centro, publica ahora un anuncio que da un plazo de ocho días para la presentación de ofertas. Una portavoz del Consorcio -que depende de la conselleira Beatriz Mato- justifica la premura en el interés por poner en marcha la guardería, que ya tiene sus 61 plazas asignadas.
A subida das taxas das escolas infantís públicas é dun 19 %.>
A crise non é igual para todos:
<Francisco Luzón, el ejecutivo del Santander responsable del negocio en Latinoamérica que va a dejar el banco, acumula derechos por pensiones valorados en 55,95 millones a cierre de 2010, una cantidad que puede haberse incrementado durante el pasado ejercicio. Además, sumaba otros 9,93 millones en otros seguros, siempre según el informe anual del banco correspondiente al ejercicio 2010>.
Un agradecemento final para a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega por nomear a José Luis Sampedro, como 'Escritor galego universal' pola "alta calidade da literatura lúcida, profunda, radical e transgresora". Un exemplo vital entre tanto lixo.

15/01/12

Despois do saqueo do PP, austeridade, déficit e crise. A Semana Fantástica Universal(Do 08-01-12 ao 14-01-12)

Por azar, só polo tempo, mentres dous expresidentes do PP están estes días sentados no banco dos acusados, Matas, Illes Balears e Camps, Valencia, o PP de Mariano Rajoy, multiavalista dos dous ex,  goberna con absoluta maioría, no Estado.
Vidas exemplares e dúas maneiras moi similares de usar a política, levar a ruina ao país, ao paro aos cidadáns, gañar eleccións, e co aval dos votos pervertir a democracia.
*Jaume Matas(PP), exministro de Aznar, expresidente balear: Petición fiscal de 8 anos e medio de cárcere no primeiro xuicio do caso Palma Arena. A Fiscalía Anticorrupción acusa a Matas dos delitos de malversación de caudales públicos, falsedade en documento oficial, prevaricación, tráfico de influencias e fraude á Administración. O sumario ten 26 pezas separadas. Matas está imputado por nove delitos.
<Decenas de ex altos cargos y exsocios del PP aguardan una complicada cita ante la Justicia. Tres expolíticos insulares de la época de Matas penan ya en prisión. Y el lunes se abre el telón con el primero de la serie, dedicado a los contratos y adjudicaciones, supuestamente delictivos, a empresas periodísticas gestionadas por Antonio Alemany, un periodista que además de escribirle los discursos a Matas glosaba su gran gestión en artículos en el diario El Mundo. Será un caso menor, con medio millón de euros en juego por una subvención a la Agencia Balear de Noticias, propiedad del periodista citado>.
Matas, despois do Prestige, que o arrasou como ministro, volveu a reconquistar as Baleares no 2003, e facilitou grandes negocios aos seus amigos.
Infraestructuras e proxectos megalómanos de Matas e o PP:
-Metro de Palma: O seu coste final foi de 343 millóns de euros, 108 mais que os 235 orzamentados. Cos intereses polos créditos ata 2031, a cifra é de 536 millóns. Trala inauguración precipitada de maio de 2007, antes das eleccións, asolagáronse as estacións e a reparación custou 28 millóns.
-Autoestradas de Ibiza: <El Gobierno balear de Jaume Matas (PP) expropió como urbana una finca que la familia Matutes había comprado pocos meses antes a precio de rústica. En estos terrenos, que multiplicaron por 15 su valor, el Govern abonó unos dos millones de euros, se construye en la actualidad la autopista al aeropuerto de Ibiza. Una hija de Abel Matutes, Stella, es la consellera de Vías y Obras de Baleares. El nombre de Abel Matutes, alcalde franquista de Ibiza en 1970, ex ministro de Exteriores del PP con Aznar, ex comisario europeo, ex alcalde de Ibiza y principal terrateniente y empresario, que posee el 10% de la isla, aparece siempre cuando se habla de esta polémica carretera. Matutes está vinculado a las dos empresas a las que se ha adjudicado las obras que han costado 221 millones de euros>.<Vendió su Banco de Ibiza-Abel Matutes a la caja valenciana CAM(intervida)>.< La obra la ejecutó la empresa Ibisan Sociedad Concesionaria S.A., Enrique Ortiz se mantiene de consejero de Ibisan. Este empresario alicantino aparece en el sumario del ‘caso Gürtel’ que instruye el juez Antonio Pedreira. Los investigadores relacionaban al constructor alicantino con una supuesta trama de financiación irregular del PP valenciano. Los informes policiales aseguraban que Ortiz, y otros empresarios de la Comunidad Valenciana, pagaban en ‘negro’ parte de las facturas que las empresas de Francisco Correa presentaban al PP valenciano por el montaje y organización de actos electorales>
-A Ópera de Calatrava<El fiscal considera que la Ópera de Calatrava es un puro montaje electoral de Matas. "Absolutamente todo el expediente de contratación no es más que un montaje", afirma el fiscal anticorrupción, Pedro Horrach, al acusar de malversación de caudales públicos, prevaricación y fraude al ex presidente de Baleares por el PP, Jaume Matas, por el pago de 1,2 millones al ingeniero Santiago Calatrava para poder presentar en tiempo electoral su idea y maqueta de la ópera sobre la bahía de Palma. "Todo fue en aras a un programado golpe de efecto durante la campaña electoral de 2007 con un irrealizable proyecto, no había estudios, planos, ni solar>.
-O caso Palma Arena.<desde el pabellón deportivo con velódromo impresionante, construido con pino siberiano traído de Ucrania, (se engordó el coste del Palma Arena: de 48 a 110 millones de euros), hasta los mejores eventos deportivos. En ese terreno, podría contar con la colaboración de Iñaki Urdangarin>.<La operación Babel, pieza separada del caso Palma Arena, en la que se investiga a Iñaki Urdangarin, ha imputado al expresidente balear Jaume Matas. El total del dinero que presuntamente se desvió desde el Instituto presidido por Urdangarin asciende a cerca de seis millones de euros, una cantidad que habría recibido no solo de Baleares, sino también de la Comunidad Valenciana. González Pons, actual vicesecretario de comunicación del PP, también ha sido llamado a declarar, aunque en calidad de testigo y no de imputado. En 2006, González Pons fue responsable de promoción de la Comunidad Valenciana>.
-O megapazo de congresos con hotel de Mangado, o macrohospital en Mallorca, un macroporto en Menorca, gastos electorais do PP, contratación dun bufete de abogados para varios estudos, que contratou logo a Matas ao sair do Govern...e outra conexión:<La investigación de las presuntas corruptelas en el Instituto Balear de Turismo (Ibatur) ha conducido hasta la conexión mallorquina con otro entramado mucho mayor, el caso Gürtel, que salpica al Partido Popular de España. El Ibatur hizo varios contratos con la empresa de comunicación y publicidad Over Marketing –que realizó la campaña electoral del PP balear en 2003 y 2007, y que llevó a Jaume Matas a recuperar el poder en el Govern–. El rastreo policial ha permitido detectar una presunta financiación ilegal de la campaña del PP. Esta empresa de publicidad durante la anterior legislatura, ya que no sólo trabajó para nueve de las trece conselleries del Govern Matas, sino también con muchos ayuntamientos de Mallorca presididos por el PP...>
O mesmo PP, predica agora austeridade...<Radio y Televisión de Mallorca (RTVM) cesará este viernes sus emisiones, una vez finalizado el proceso de negociación del expediente de regulación de ocupación que se inició el pasado mas de septiembre y que afecta a 117 trabajadores. Una medida que responde a la política de austeridad del Consell(PP).Por este motivo, ha remarcado que desde la creación de RTVM, el Consell "acumula 20,8 millones de euros de capital subscritos con deuda con los bancos, lo que supone pagar un préstamo cada mes de 171.000 euros hasta el año 2021">... e...117 familias á rúa.

*Francisco Camps: Delegado do Goberno de Aznar na Comunitat Valenciana en 2002, presidente do PPCV en 2004 , presidente, e expresidente da Generalitat Valenciana.
A Comunitat Valenciana gobernada polo PP desde 1995 é a autonomía máis endebedada de España (un 19,9% do seu PIB). A súa débeda total medrou un 75 % desde 2008, cando rexistraba 11.849 millóns de euros, cifra que na actualidade chega aos 20.469 millóns. As 46 sociedades públicas da Generalitat Valenciana serviron para xerar un endebedamento que a Sindicatura de Contas estima en 9.000 millóns de euros e que engordarían un 42% o déficit declarado oficialmente ata os 33.500. A Generalitat só recoñece 24.500 millóns de buraco. Cos intereses da débeda, o déficit real podería roldar os 43.000 millóns.(Cristobal Montoro falou de que o goberno salinte de ZP ocultou "un agujero negro de 36.500 millones de euros". Ainda é maior a cantidade que xerou o PP na Comunitat Valenciana).
 Desde que o Partido Popular aterrou na Generalitat, por 1995, a débeda incrementouse en máis de 13 puntos.
<La catarata de escándalos de corrupción que han puesto a los pies de los tribunales: El expresidente de la Diputación de Castellón Carlos Fabra(imputación por tráfico de influencias, cohecho y fraude fiscal) y su homólogo en Alicante, José Joaquín Ripoll, o alcaldes de calado, como Sonia Castedo y su antecesor Luis Díaz Alperi en la alcaldía de Alicante, ahora diputado autonómico... El Tribunal Superior de Justicia valenciano ratificó la imputación de la cúpula del PP regional por supuesta financiación ilegal del partido. El tribunal confirmó la imputación por delito electoral del exvicepresidente del Consell Vicente Rambla; del ex secretario general del PP y diputado autonómico Ricardo Costa; de David Serra, vicesecretario regional; Yolanda García y Cristina Ibáñez, tesorera y administradora regional del partido, respectivamente. Y junto a ellos, el extesorero nacional del partido, Luis Bárcenas. La supuesta financiación ilegal del PP se recoge en sendos informes de la Brigada de Blanqueo de Capitales. La policía concluye que el PP se financió ilegalmente a través de varias constructoras, utilizando como tapadera a Orange Market, la empresa de Álvaro Pérez, El Bigotes, que constituía la cabeza de puente en Valencia de la red corrupta que dirigía Francisco Correa. A través de Orange Market, El Bigotes, obtuvo del Gobierno valenciano -que presidía Francisco Camps- hasta 85 contratos en un periodo de seis años, de los que 76 le fueron adjudicados a dedo. Las empresas que hicieron los pagos fueron Facsa, Piaf, Sedesa, Lubasa y el empresario alicantino Enrique Ortiz, (o mesmo de Mallorca).
La segunda trama de envergadura gestada a la sombra del Gobierno de Camps se descubrió en el caso Brugal, que investiga supuestos sobornos de empresarios a cargos del PP por negocios vinculados a la basura y el urbanismo en Alicante. En este sumario hay 25 imputados, entre ellos, Ripoll, expresidente provincial del PP, la alcaldesa del PP de la capital, Sonia Castedo, y su antecesor, Luis Díaz Alperi. Junto a los políticos, el promotor Enrique Ortiz, -la investigación cifra en 120 millones el pelotazo del promotor- el empresario de la basura Ángel Fenoll y dos exdirectivos de Bancaja y la CAM.>.
-Terra Mítica, a xoia da coroa da Generalitat de Zaplana, custou 377 millóns de euros (100 millóns máis do previsto).
-A Generalitat investiu máis de 200 millóns de euros na construción do circuíto urbano de Fórmula I, na adecuación e instalación da infraestrutura e no pago do canon a Bernie Ecclestone (uns 90 millóns de euros) e asumirá a débeda da sociedade, Valmor, empresa privada que xestiona este campionato que se estima en 15 millóns de euros.
-A Cidade da Luz de Alacante,(xurdiu a iniciativa do exxefe do Consell Eduardo Zaplana) complexo dedicado á rodaxe de películas, series e outros contidos audiovisuais. A inversión, cuando las obras estén totalmente acabadas, será 300 millones de euros. O complexo arrastra unha débeda de 190 millóns, pese a inxección de 160 millóns en créditos que achegou a Generalitat, a través do ente público, Sociedade de Proxectos Temáticos. A empresa xestora do complexo audiovisual Cidade da Luz de Alacante, atópase en concurso de acredores, reclama ao Consell 2,5 millóns por rescindir o contrato unilateralmente en outubro de 2010.
-As torres de Calatrava, por cuxo deseño a Generalitat pagou 15 millóns de euros ao arquitecto. Unhas torres que se descartaron. O solar está á venda.
- A construción do edificio da ópera, 380 millóns de euros.
-A Cidade das Artes e as Ciencias (CACSA), 1.868 millóns de fondos públicos, e asumiu case 500 millóns de débedas máis .
-A Copa América de Vela supuxo un investimento de 500 millóns de euros a cargo das arcas públicas.
-O aeroporto de Castellón, pechado, (custou máis de 155 millóns de euros) e o seu futuro é incerto. A empresa Aeroporto de Castelló (Aerocas S. L.), propiedade do Goberno valenciano e da Deputación de Castellón, gastou máis de 30 millóns de euros para dalo a coñecer a través de patrocinios deportivos, publicidade e feiras, contratos para publicitar o que aínda non se puxo en marcha. Aerocas instala, cun custo de 300.000 euros, a escultura de bronce de 25 metros de altura e 20 toneladas inspirada, segundo o escultor Juan García Ripollés, no impulsor do aeroporto, o presidente provincial do PP Carlos Fabra, e situada na rotonda de acceso ao aeroporto.
-<El juzgado número 15 de Valencia investiga desde hace meses el saqueo de la depuradora de Pinedo, una de las mayores de Europa, que está ubicada en el término municipal de la ciudad de Valencia. A raíz de una denuncia presentada por los socialistas, el juez ha imputado hasta ahora a un total de 28 personas por delitos contra la Hacienda Pública, delito contable y falsedad documental. Entre los imputados figura el alcalde de Manises y vicepresidente de la Diputación de Valencia, Enrique Crespo, y otros cargos intermedios del PP de la ciudad de Valencia.La gestión se saldó con un agujero de 17 millones de euros, aunque el saqueo podría elevarse hasta los 40 millones.Los responsables de la empresa pública que gestionaba la depuradora, Emarsa -en la que tenía mayoría el Ayuntamiento de Valencia-, gastaron cantidades millonarias en servicios no prestados, regalos de lujo, traductoras rumanas, viajes, joyas y comidas. Alcaldesa de Valencia Rita Barbará(PP).>
-Algúns traxes sen pagar.
Algunhas consecuencias, por austeridade, do PP :
-<Los sindicatos abandonaban una mesa de negociación con el consejero de Hacienda, José Manuel Vela. El Ejecutivo planea eliminar los moscosos y los días adicionales por antigüedad además de suprimir el 50% del complemento específico a los funcionarios. El personal interino (no funcionario) verá su jornada reducida en un 25%, con la correspondiente reducción salarial>.
-<Ràdio Televisió Valenciana (RTVV) ha anunciado este mediodía finalmente que va a recurrir a un expediente de regulación de empleo (ERE) para reducir una plantilla que alcanza alrededor de 1.800 trabajadores.en las que se llega a cifrar entre 1.000 y 1.300 el número de los trabajadores afectados.RTVV dobló su plantilla y multiplicó la deuda por 40 con la gestión del PP.En ese período, las deudas se elevaron a 1.287,5 millones de euros, es decir, 40 veces más.El ente acumula en este momento más operarios que Antena 3 y Tele 5 juntas.Varias legislaturas de Gobierno popular después, la plantilla en 2009 estaba formada por 1.027 trabajadores, hasta 1.800 si se suman los que no han pasado por una oposición>.
-<La deuda de Valencia pone al borde del cierre a 450 colegios. Los impagos a escuelas subvencionadas suman 50 millones de euros. El problema engloba a unos 225.000 alumnos. Un centro de Castellón anuncia a los padres que está al límite.El Gremio de Libreros y la Unión Gremial de la Comunidad Valenciana aseguran que el Gobierno les debe 31 millones de euros.Fabra asegura que está trabajando para resolver el problema>.
-<Con 13.754 millones de presupuesto, la Generalitat no ha sabido salvar el Centro Príncipe Felipe que ha acabado en el despido de 113 de sus 224 trabajadores. Después de construir y equipar el centro en 2005 —con un coste de 60 millones de euros sufragados en un 70% por Europa— y ponerlo a velocidad de crucero —este año está en quinto lugar entre los centros de investigación en España—, la Generalitat ha optado por no aportar los 10 millones de euros anuales que destinaba a la institución, que son necesarios para mantener al máximo de actividad los laboratorios, y dejar su subvención en 4,4 millones>.
-<La "práctica desaparición de la banca" autonómica, con Bancaja "absorbida" por la integración en Bankia, Caja Mediterráneo (CAM) intervenida y adjudicada a Banco Sabadell, y Banco de Valencia "ingresado de urgencia" en el FROB. La intervención del Banco de Valencia, una entidad asfixiada por activos inmobiliarios tóxicos, con una inyección de ayudas previstas de 3.000 millones. Conviene recordar que el presidente del Banco de Valencia y también de Bancaja fue concejal de Hacienda del Ayuntamiento valenciano con Rita Barberá, secretario general del PP valenciano, consejero de Hacienda con Eduardo Zaplana y luego, brevemente, presidente de la Generalitat>.
-Unha casualidade: O total do financiamento da fianza de Jaume Matas para seguir en liberdade no "caso Palma Area" (tres millóns de euros) proviñan do Banco de Valencia.
-Mariano Rajoy, meses antes das eleccións xerais de 2008, puña como exemplo de boa xestión económica ao Consell de Francisco Camps e remataba:
"Ese es el modelo que yo quiero aplicar".
-Javier Arenas, candidato do PP á presidencia da Junta de Andalucía: "Gobernar no es gastar más, sino gastar mejor. Gobernar es imitar a Camps".

-Todos os datos foron recollidos de información publicada nos xornais.  Haberá mais?

Guantánamo, 10 anos de terror fascista :SEGUE ABERTO.